Dwars door Peru - slot

Momenteel zitten we enkele uren vast in de luchthaven (de organisatie heeft een ruim tijdsvenster voorzien gezien de locale binnenlandse vluchten onvoorspelbaar durven zijn, onze vlucht deze ochtend was perfect op tijd,...), mooie gelegenheid om enkele algemene indrukken neer te pennen (of te typen).

Peru is een prachtig land (toch het deel dat wij bezochten) met een warme en vriendelijke bevolking. Ongelooflijk hoe die mensen (hoog) in de bergen er in slagen om met beperkte middelen ons te ontvangen en telkens een feestmaaltijd te bereiden.

In Accha fietsen we in groep door het dorp, we kregen aanmoedigingen alsof de Ronde van Frankrijk door het dorp reed. Onderweg groeten zowat alle mensen, kinderen keken verwondert naar ons stalen ros en toverden steeds een glimlach op hun gezicht.

Met de fiets kom je op paden waar toeristen niet komen, op bezoek bij locale mensen konden we (nogmaals) vaststellen hoe goed wij het hebben (en hoe weinig wij dit soms beseffen).

Het Andes gebergte is indrukwekkend, de ontelbare machtige landschappen zijn niet te vatten in een foto, wil iedereen uitnodigen om hier ter plaatse te komen genieten,....

Zeer leuk gebergte om in rond te trekken (zowel te voet als met de fiets), goede conditie (onderschat de invloed van de hoogte niet) is noodzakelijk.

Logistiek was het een complexe tocht, proficiat aan Koen van El Camino Loco (www.mtb.be) om telkens de puzzelstukjes te laten passen.

Het bezoek aan de projecten was zeer boeiend en leerrijk (minpuntje is dat de verplaatsingen een grote hap uit ons tijdbudget kostten).

Dank aan de organisatie en medereizigers (een zeer fijne en aangename groep, kijk nu al uit naar de reünie ) en dank aan de lezers van deze blog, hopelijk kon ik jullie inspireren en willen jullie dit prachtig land ooit zelf ontdekken,...

Stefaan

Ontwikkelingshulp

We bezochten in Peru een partner organisatie van Broederlijk delen, namelijk Cedep Ayllu.

Cedep Ayllu is een lokale vereniging die zich voornamelijk inzet voor de plaatselijke gemeenschappen. Die gemeenschappen bestaan uit een 70 tal gezinnen, voornamelijk boeren.

In eerste instantie begeleiden ze individuele gezinnen en leren ze hun technieken aan om een hogere productie uit hun gronden te halen door bijvoorbeeld geselecteerd plantgoed te gebruiken. Daarnaast stimuleren ze het kweken van groenten (er is geen directe ondervoeding, wel een onevenwichtige voeding), zowel voor eigen gebruik als aanvullend inkomen.

Ook projecten rond waterbeheersing (hoog) in de bergen en herstel van het ecosysteem (voorkomen van erosie door herbebossing) maken deel uit van hun werking. Verder ondersteunen ze allerlei commerciële initiatieven op technisch gebied. Wij bezochten bijvoorbeeld een initiatief om aardbeien en rozen te kweken (en te verkopen op de markt). Een deskundige van Cedep Ayllu ondersteunt het inititief met raad (en daad), de investering is ten laste van de initiatiefnemers,...

We kregen ook een uiteenzetting van de organisatie “mensenrechten zonder grenzen”. Zij komen onder meer op voor de belangen van de plaatselijke gemeenschappen op locaties waar men mijnen exploiteert en in het bijzonder voor de vrouwenrechten.Zij zijn vaak de grootse slachtoffers van de mijnexploitatie (mijnexploitatie verstoort het sociaal en ecologisch systeem van de locale bevolking,in de ondersteunende programma’s van de mijnexploitanten heeft de locale bevolking geen inspraak, het zijn vaak prestigeprojecten, het spreekwoordelijk doekje voor het bloeden.

Als besluit durf ik stellen dat broederlijk delen (in Peru) locale organisaties steunt die structureel (met een visie op langere termijn) werken en dat de fondsen terecht komen. Lijkt me een goede oplossing, Peru is geen straatarm land maar de armste bevolking kan best wat hulp gebruiken (spijtig genoeg krijgen ze geen ondersteuning van de overheid).

Tot slot een financieel cijfer ter informatie :Cedep Ayllu krijgt jaarlijks 60.000 euro van broederlijk delen (en hebben een jaaromzet van ongeveer 250.000 euro). Geld dat ze nuttig besteden.

Ausangate circuit

Op woensdag vertrokken we op een driedaagse fietsexpeditie rond de Ausangate. De ausangate is de hoogste berg van Zuid Peru (6 384 boven de zeespiegel), de vijfde hoogste van Peru.

De eerste etappe vertrokken we in Tinki (3800) en fietsen naar Panchatta (4330). Een mooie klim langs een piste, 11 kilometer lang, iets te kort voor de intussen getrainde fietsers, de thermale baden maakten vee goed. Op 4330 meter hoogte ontspringt een warmwaterbron, echt genieten en nul comma nul commercieel,.... We verbleven in Las Termas, een verzameling huizen, bij mensen thuis die in zeer eenvoudige omstandigheden ongelooflijk hun best doen om hun gasten het zo aangenaam mogelijk te maken. Vanaf hier konden de busjes niet verder en konden we enkel een beperkt pakje bagage meegeven met paarden.

Tweede etappe was het letterlijke hoogtepunt van de reis. Van Pacchanta naar Upis Termas (4330). Een supermooie trail met ongelooflijke vergezichten, de Alpen zijn hier slechts een klein broertje van het Andes gebergte,... De col lag op 4850 meter, om ons visitekaartje op te fleuren zijn we (op en af) naar de 5000 meter gegaan,... (zie de fiere mensen op de foto’s). De afdaling was biken op zijn hoogste niveau, single track, technisch en superzwaar. Overnachten was nog eenvoudiger dan de vorige nacht, geen verzameling huizen, slechts enkele gebouwen waar we in verbleven, naar Westerse normen geen comfort, respect voor de locale bevolking die dagelijks in die eenvoudige omstandigheden leven,.....

Op vrijdag stond de laatste etappe op het programma, in theorie een eenvoudig verhaal, afdalen naar Tinki, daar terug in de busjes en naar Cusco. De praktijk was iets anders,.... We werden wakker met een dikke sneeuwlaag en vertrokken in een ferme sneeuwbui. De relatief makkelijke tocht veranderde in een helletocht (niemand was voorzien op deze winterse omstandigheden en in ons zomers fietskostum bereikten we Tinki,... Gelukkig kregen we onderdak in de plaatselijke markt (geen markt wegens 1 november) alwaar we ons konden drogen en herkleden,... op naar Cusco voor de laatste avond en morgen de vlieger op naar Lima (en zo verder naar Schiphol).

Morgen redelijk wat tijd op de luchthaven, plan is dat ik wat algemene bedenkingen noteer,.....

Tot later

Stefaan

Machu Picchu

Op zondagmorgen vertrokken we vanuit de Salkantay hostel met de fiets richting Aguas Calientes. (Onze uitvalsbasis om de Machu Picchu te bezoeken). Na 36 kilometer fietsen ruilden we de fiets voor de benenwagen en legden we de laatste 11 kilometer te voet af. Een wandeltocht langs een spoorlijn (Treinen van en naar Cusco ) vanaf het station Hidroelectrica. Een tocht door een imposante vallei, beetje saai gezien wandelen langsheen sporen niet direct idyllisch is,.... (haalbaar voor kinderen onder de twaalf, persoonlijk zie ik daar echter geen meerwaarde in,....-).

We overnachten in een mooi hotel gelegen op een steile helling... na alweer een zware en vermoeiende dag voelen de trappen naar de kamer aan alsof we op de zevende verdiepingslapen.....

Vandaag (maandag) bezoeken we de Machu Picchu.

Intussen zit het bezoek er op. Echt de moeite (alleen spijtig van de vele toeristen, maar daar heb ik evenveel schuld aan als de andere mensen-). Een waaw gevoel kwam spontaan op. Geniet van de foto’s en zet de Machu Picchu zeker op jullie Bucket list !

Salkantay trail

Op het programma vandaag stondeen etappe van de Salkantay trail.

De volledige trail is een manier om Machu Picchu te bereiken, gezien wij een dwars door Peru fietsen beperken we ons tot 1 etappe.

We vertrokken vanuit Salkantay hut op 3800 meter hoogte. Prachtige hut, basis comfort maar alles aanwezig en het enthousiasme van de gastvrouw maakt een verblijf onvergetelijk. Om vijf uur in de ochtend kregen we op de kamer een coca thee aangeboden. Daarna een ontbijt dat niemand aanwezig ooit zal vergeten, ooit al een mais/havermoutpap gedronken om zes in de morgen ?

Om half zeven begonnen we er aan, up to the col, col gelegen op 4630 meter boven de zeespiegel. Voor mij persoonlijk een hoogterecord, spijtig genoeg geen mooiste record. Het Andes gebergte is imposanter dan de Alpen, dat is duidelijk, allen wandel ik liever in onze Europese Alpen. Deze zijn puur natuur, niet verpest door honderden commerciële ezeltjes, geen commerciële standjes op 4000 meter hoogte, enz.... Om 9:15 waren we met 8 van de groep op de col, dan volgde een pijnlijk lange afdaling, gelukkig konden we deze afsluiten in een mega gezellig hostel alwaar we mochten klinken op de verjaardag van Toon (ga de leeftijd niet verklappen in dezeblog) en de helft van de groep (waaronder ondergetekende) de nacht mag doorbrengen in een tent,....

Morgen overgangsdag richting Macchu Picchu die we maandag bezoeken, tot later,.....

Bekijk zeker de imposante foto’s van deze trail !

Cedap ayllu

Accha - Cedep Ayllu

Op woensdag in de vroege ochtend maakten we ons klaar voor de transfer naar Accha waar we te gast zijn op het vormingscentrum van Cedep Ayllu, een lokale partner organisatie van broederlijk delen (BD voor de locale bevolking gezien ze de volledige naam niet uitgesproken krijgen).

De weg naar Accha is een beleving op zich. De weg is eigenlijk een in betere tijden geasfalteerd bergpad. Momenteel is het eerder piste die bijna 3 uur door de bergen slingert via smalle wegen met onvergetelijke vergezichten, langs adembenemende valleien en doorheen onvergetelijke landschappen.

We verblijven in het vormingscentrum van Cedep Ayllu en kregen een rondleiding. Een van hun activiteiten is een proefcentrum voor gewassen zoals mais en gras, bomen en een kweekprogramma van cavia’s. Cavia’s zijn nu eenmaalde nationale lekkernij,... Tevens zijn we ingewijd door de plaatselijke sjamaan met een ritueel ter ere van moeder aarde.

Op donderdag reden we een begeleide fietstocht langsheen een aantal projecten van onze gastorganisatie. We bezochten onder meer een lokale boer, waren te gast bij de voorzitster van de regionale vrouwenorganisatie en bezochten een alternatief productieprogramma, namelijk kweken van rozen, aardbeien en cavia’s (ze zijn zo lief, maar net als koeien en konijnen bij ons dienen ze vooral als nationale specialiteit in de keuken,... ).

We kregen ook uitleg (van de lokale mensen) over het nut van organisaties zoals Cedep ayllu die structureel en op lange termijn werken, onder meer in functie van de watervoorziening van de ganse streek.

Ter afscheid werden we verast met een heus avondfeest, orkest inbegrepen. Het verblijf en de bezoeken waren een mega ervaring, leerrijk en sportief. We hebben zeer warme mensen ontmoet en ik hoopdat ze nog lang kunnen doorgaan met hun initiatieven.

Ik ga een apart hoofdstuk wijden aan ontwikkelingssamenwerking, ik (en met mij de ganse groep) ben overtuigd dat programma als deze nodige zijn, nut hebben en geen weggesmeten geld zijn.

Fietsen in de Sacred Valley

Etappe 1 : Chincherro - Urubamba

De mini bussen brachten ons tot in het dorpje Chincherro gelegen op 3762 meter boven het zeeniveau.

We warmden op met een relatieve plate rit rond het plaatselijke meertje en konden zo de lokale nijverheid aanschouwen. Met de moutainbike kom je zeer dicht bij het dagelijkse leven van de plaatselijke bevolking. Na de lunch begonnen we aan het echte werk, een mooie maar vooral door de hoogte lastige klim langs een pareltje van een Inca ruïne Bracht ons op een col van 3908 meter hoogte. Na een mooi afdaling via een slingerende piste bereikten we ons hotel te Urubamba, gelegen op eenhoogte van 2870 meter.

In totaal reden we 42 kilometer, vooral de ijle lucht maakte deze relatief makkelijke rit superzwaar.

Vandaag (dinsdag 22 oktober 2019) rit 2 : van Chincherro (3762) naar Olantaytambo (2792).

52 zware kilometers “buiten piste” en langs single tracks. Onderweg bezochten we de historische site van Moray en de zoutwinning “Salmas de Maras”. We eindigden in Olantaytambo waar een prachtige Inca ruïne te bezichtigen is, we waren echter te laat zodat we enkel een vlugge foto mochten nemen van de bewaking,.... Morgen verplaatsing naar Accha. Daar bezoeken (en verblijven we) projecten van een partnerorganisatie van Broederlijk Delen.

Waarschijnlijk is er geen free wifi en zal deze blog pas vrijdagavond verder aangevuld worden,.....

Cuzco

Vandaag op een halve dag Cuzco verkent. Mooie (en ook letterlijk een propere) historische stad (werelderfgoed).

Mooie gebouwen (gezellige pleinen, een kathedraal, vele kerken, mooie gebouwen en bovenal een prachtig centraal plein waar het wemelt van de activiteiten en waar Johan Verminnen de zon wil zien ondergaan....). Ze vragen wel overal inkom. Hierdoor bezochten we enkel het coricancha, een oud Inca heiligdom dat door de Spanjaarden leeggeroofd is en herbouwd tot een kerk.

Het centraal plein Plaza de Armasis echt de moeite. Een mengelmoes van mensen en activiteit. De trappen van de kathedraal vormen de tribune. Rond het plein staan gebouwen met balkon, een aantal zijn hippe horeca zaken en de balkons vormen een echte VIP- tribune voor de,zonsondergang. Joeri en ikzelf hebben canon de achterliggende tribune genoten van het spektakel.

Een andere aanrader in Cuzco is het culinaire. De lokale keuken is lekker. Eenvoudig en zeer betaalbaar.

Maandag is onze eerste fietsdag, meer info in het verhaal “fietsen in de sacredvalley”.